Przykład kroczka traserskiego
Pierwszą czynnością zaprojektowania drogi jest wykreślenie kroczka traserskiego, a następnie wytrasowanie głównych odcinków osi trasy na mapie w skali 1:5000.
Główna oś projektowanej drogi powinna wycinać na rzucie kroczka figury geometryczne, równej powierzchni po obu stronach trasowanej drogi. Takie założenie pozwala dążyć do zapewnienia zerowego bilansu robót ziemnych. Jest to jednak niezwykle trudne tyczenie i zwyczajowo figury składają się z trójkątów lub trapezów o mniej więcej podobnej powierzchni.
przykłady złego i dobrego kierunku opisów kilometrażu projektowanej drogi
przykłady złego i dobrego kierunku opisu krzywej poziomej
Przykład przedstawia opis poszczególnych pikiet, początku i końca projektowanego odcinka drogi oraz opisy hektometrów, kilometrów i dróg. Wszystkie pikiety podaje się w kolejności od początku trasy tj. od punktu A do końca trasy tj. do punktu B. Mapa powinna być tak ułożona, żeby kilometraż można było przeczytać z lewej do prawej strony, tj. od punktu A do punktu B.
UWAGA!
Wszystkie opisy podaje się zgodnie z zasadami rysunku
technicznego, tj. rysunek jest czytany od dołu rysunku (czyli poziomo) lub patrząc z prawej
strony rysunku (czyli pionowo). Na planie drogi ta zasada powinna być stosowana bezwzględnie.
Niedopuszczalne jest stosowanie opisów do góry nogami lub czytanych z
lewej strony rysunku.
Przykład opisu tabelki łuku poziomego
Proszę zwrócić uwagę na kolejność wpisu poszczególnych wielkości w tabelce i dokładność podawanych wartości
Na każdym łuku określa się kąt zwrotu (w przypadku kreślenia planu w AutoCadzie określenie kąta zwrotu można wykonać automatycznie za pomocą odpowiednich procedur lub podobnie, jak w przypadku kreślenia planu bezpośrednio na wtórniku), dobiera się odpowiedni promień łuku poziomego. Wybrany promień łuku powinien zapewniać na projektowanej drodze odległość widoczności na zatrzymanie.
Obliczenia poszczególnych wartości podanych w tabelce wykonuje się zgodnie z zasadami podanymi na podstronie krzywa przejściowa. Najpierw dobiera się parametr A (patrz zbiór wiadomości z teorii, potrzebnych przy obliczeniach), a następnie oblicza się wszystkie parametry krzywej (pomocny w tym na pewno okaże się przykład obliczeniowy).
Przykład opisu łuku poziomego
Obliczenia poszczególnych pikiet PKP i KKP wykonuje się zgodnie z zasadami podanymi na podstronie krzywa przejściowa.
Przy łukach podaje się także pikietę wierzchołka łuku poziomego. Pikietę
wierzchołka podaje się wzdłuż prostej poprowadzonej prostopadle do stycznej o
mniejszych wartościach pikiet.
Na planie zaznacza się obie styczne cienkimi liniami. Można podać wartość
kąta zwrotu. Jest to kąt, jaki tworzy oś następnego odcinka drogi w stosunku do
osi drogi na poprzedzającym go odcinku.
Na wytyczonej osi drogi określa się poszczególne pikiety, tzn. pełne hektometry i kilometry oraz pikiety punktów charakterystycznych, tj. PKP i KKP. Można także określić pikiety środka łuku.
PKP początek krzywej przejściowej.
KKP koniec krzywej przejściowej i początek czystego łuku
kolistego.
KKP koniec krzywej przejściowej i koniec czystego łuku
kolistego.
PKP koniec krzywej przejściowej.
PKP i KKP oznaczają początek i koniec krzywej przejściowej, choć podaje się przy nich pikiety, to są to punkty charakterystyczne trasy drogowej i oznacza się je rysując na planie strzałkę, nie linię prostą, jak w pozostałych przypadkach.
Hektometry mają oznaczenie okręgu, na połowie powierzchni zaciemnionego. Nie ma znaczenia, która połowa okręgu jest zaciemniona, lecz w projekcie powinno się zaciemnić jednakowo.
UWAGA! Oznaczenie wariantów podaje się odpowiednio większymi literami dużymi w kolorze wykreślanego wariantu, np. WARIANT 1 i WARIANT 2.
Nie stosuje się oznaczeń literowych np. WARIANT A i WARIANT B.
Każdy wariant podpisany jest
widocznymi dużymi literami.
W podanej pikiecie np. 2+235,65 pierwsza liczba podaje kilometr (w tym
przypadku liczba 2 oznacza, że pikieta znajduje się po 2 kilometrze, czyli
między 2 i 3 kilometrem drogi), a po znaku + podaje się wartość w metrach z dokładnością
do centymetra, (czyli np. 235,65).
Uwaga! Na ilustracjach występuje większa dokładność pikiet, gdyż projekt był wykonany w całości w programie AutoCad.
Przy ręcznym kreśleniu, gdyby podana wyżej pikieta odnosiła się do krzyżującej się drogi lub cieku powinna mieć wpis 2+235,00 (dokładność do 5 m). Natomiast, gdyby oznaczała punkt charakterystyczny projektowanej drogi powinna mieć wpis 2+235,65 (dokładność do 1 cm).
Mając wyznaczone hektometry i kilometry, przystępuje się do wyznaczenia pikiet przecinanych cieków wodnych, linii energetycznych i telefonicznych oraz istniejących dróg kołowych i linii kolejowych.
Pikiety podaje się wzdłuż prostych poprowadzonych prostopadle do osi
drogi. Nad prostą pisze się co w danym momencie podaje pikieta np. ciek wodny,
linia energetyczna, droga gruntowa lub droga odpowiedniej klasy (np. klasy G).
Pod prostą podaje się pikietę podaną w zapisie drogowym, z dokładnością
(przy ręcznym wykonywaniu projektu) odczytaną ze skalówki, tzn. 5 m na mapie w
skali 1:5000.
W ten sam sposób podaje się opis początku i końca projektowanego odcinka. Zawsze podając
opis wzdłuż prostych poprowadzonych prostopadle do osi drogi.
Przy wyznaczaniu pikiet pośrednich na odcinkach krzywoliniowych, można
skorzystać z przykładów, (wyznaczenie pikiety
linii energetycznej i pełnego
hektometra).
Ostatnim krokiem wykonania planu jest złożenie rysunku o dowolnej powierzchni do formatu A4. Poniżej kilka podpowiedzi jak to wykonać.
