Co powinno być w projekcie?

  temat projektu (studia niestacjonarne 2007/2008)

spis zawartości projektu i kolejności punktów w opisie technicznym i obliczeniach,

    studia stacjonarne (pobierz plik ok. 45 kB),

    studia niestacjonarne (pobierz plik ok. 36 kB),

numeracja rysunków (plik doc ok. 10 kB),

spis oznaczeń na mapie kolejowej w skali 1:25000

zawartość projektu (wydrukować i nakleić na wewnętrzną stronę teczki)

mapa 4500x4700  (4,2 MB)

Wzory tabelek umieszczanych na kolejowych rysunkach technicznych

tabelka do planu,

tabelki do profili podłużnych,

tabelki do przekrojów normalnych

Plan sytuacyjny - minimalna odległość pomiędzy wierzchołkami łuków odwrotnych, dobór promienia, obliczenie pikiet i kilometrażu

Marta Lisowska, Marta Wróbel i Dawid Owczarczyk studenci IV roku specjalności DUL 2007/2008

Kamila Dębowska, Monika Rosa, Ania Kierońska, Przemek Gardas i Marcin Jurewicz studenci IV roku specjalności DUL 2007/2008

Katarzyna Aleksandrowicz studentka IV roku specjalności DUL 2005/2006

Katarzyna Konecka studentka IV roku specjalności DUL 2005/2006

Kamila Dębowska, Monika Rosa, Ania Kierońska, Przemek Gardas i Marcin Jurewicz studenci IV roku specjalności DUL 2007/2008

W trakcie trasowania linii kolejowej i projektowania planu wyróżnia się kilka podstawowych faz projektu. Jako pierwsze ustala się kąty zwrotu wytyczonych tras i minimalne odległości pomiędzy wierzchołkami odwrotnych łuków poziomych.

Kilka pomocnych uwag i przykłady różnego sposobu określenia kątów zwrotu przygotowali Marta Lisowska, Marta Wróbel i Dawid Owczarczyk, studenci IV roku DUL 2007/2008.

przykład określenia kątów zwrotu przygotowany przez Martę Lisowską (plik pdf 105 kB),

    przy kreśleniu planu sytuacyjnego w programie AutoCad,

przykład określenia kątów zwrotu przygotowany przez Martę Wróbel (plik pdf 130 kB),

    przy ręcznym kreśleniu planu i stosowaniu skalówki,

przykład określenia kątów zwrotu przygotował Dawid Owczarczyk

   (plik pdf 60 kB i plik jpg 60 kB),  przy ręcznym kreśleniu planu i stosowaniu linijki.

Fragmenty swoich projektów dotyczące ustalenia lub zadania z kolokwium dotyczącego sprawdzenia poprawności przyjęcia odległości pomiędzy wierzchołkami łuków odwrotnych przedstawili Marcin Jurewicz, Kamila Dębowska, Bożena Chlewicka i Przemek Gardas, studenci IV roku DUL 2007/2008:

  przykład sprawdzenia poprawności przyjęcia odległości pomiędzy wierzchołkami łuków

    odwrotnych z projektu Marcina Jurewicza na linii kategorii I (plik pdf 40 kB i jpg 75 kB),

  przykład sprawdzenia poprawności przyjęcia odległości pomiędzy wierzchołkami łuków

    odwrotnych z projektu Kamili Dębowskiej na linii kategorii II (plik pdf 45 kB i jpg 65 kB).

  zadanie ze sprawdzenia poprawności przyjęcia odległości pomiędzy wierzchołkami na linii

     kategorii I - rozwiązanie Bożeny Chlewickiej (plik pdf 60 kB).

  zadanie ze sprawdzenia poprawności przyjęcia odległości pomiędzy wierzchołkami na linii

     kategorii I - rozwiązanie Przemka Gardasa (plik pdf 40 kB).

Przemek Gardas, student IV roku DUL 2007/2008, przedstawił także przykład sprawdzenia długości czystej części kolistej łuku poziomego (plik pdf 50 kB i jpg ok. 70 kB).

Zadania z określenia minimalnych odległości pomiędzy wierzchołkami odwrotnych łuków poziomych na linii pierwszorzędnej i drugorzędnej wykonała Monika Grzesik, studentka IV roku DUL 2005/2006. (oba pliki pdf ok. 135 kB)

W pierwszej kolejności po wytyczeniu głównych odcinków linii kolejowej dobiera się promień łuku poziomego. Podczas projektowania planu, zachodzi czasami potrzeba doboru promienia łuku ze względu na miejscowe warunki i istniejącą zabudowę. Kilka przykładów z doboru promienia łuków poziomych do istniejących warunków rozwiązała Kasia Aleksandrowicz.

Przykład 1 (plik pdf ok.130kB)  Przykład 2 (plik pdf ok.150kB)  Przykład 3 (plik pdf ok.180kB)

Po przyjęciu wielkości promieni łuków poziomych należy wyznaczyć podstawowe pikiety prostoliniowych i krzywoliniowych odcinków trasy, czyli wyznaczyć kilometraż. Kilometraż ze swojego projektu przedstawiła Kasia Aleksandrowicz.

Przykład obliczenia kilometrażu linii kolejowej - (plik pdf ok. 20 kB)

W każdym projekcie natomiast zachodzi prawie zawsze potrzeba określenia jakiejś, choćby tylko jednej pikiety na krzywoliniowym odcinku trasy. Kasia Konecka przedstawiła dwa przykłady określenia pikiety na łuku (plik pdf ok. 60 kB); (plik pdf ok. 60 kB).

Monika Rosa i Ania Kierońska, studentki IV roku 2007/2008, przedstawiły fragmenty swoich obliczeń, (odnośnie pikiet pośrednich na łuku poziomym), wykonane z wykorzystaniem programu Microsoft Excel.

przykład wyznaczenia pikiet pośrednich na łuku poziomym z projektu Moniki Rosy

    (plik pdf 80 kB),

przykład wyznaczenia pikiet pośrednich na łuku poziomym z projektu Ani Kierońskiej

   (plik pdf 120 kB).

W każdym projekcie natomiast często zachodzi potrzeba określenia odległości załomu czy wierzchołka łuku pionowego od pikiet charakterystycznych na łuku poziomym. Trudniejszym rozwiązaniem określenia możliwej pikiety wierzchołka łuku pionowego jest przypadek, gdy na łuku poziomym znajduje się jeszcze wiadukt lub most.

Przemek Gardas, student IV roku DUL 2007/2008, wzorcowo rozwiązał to zadanie w swoim

    projekcie i na kolokwium, więc tu przedstawił swoje rozwiązanie (plik pdf 70 kB).

Plan sytuacyjny - rysunki kolejnych faz z projektu Tomka

Przygotował i opracował na podstawie swojego projektu koncepcyjnego Tomasz Szynkowski student IV roku specjalności DUL 2005/2006

Poniżej na poszczególnych rysunkach Tomek Szynkowski przedstawił kolejność wykonywania poszczególnych etapów planu sytuacyjnego projektowanego odcinka linii kolejowej w skali 1:25000:

Pierwszą czynnością jest "podłożenie" mapy w AutoCadzie w skali 1:25 000

    Pobierz instrukcję do "podłożenia" mapy w AutoCadzie. Instrukcja skalowanie mapy w nowszej wersji Autocada.

    Ustawienia mapy do wydruku.

Przykład kroczka traserskiego dwóch wariantów linii kolejowej z projektu Tomka  .

    Pobierz instrukcję  do kreślenia kroczka traserskiego w AutoCadzie.

    Przykład bardzo dobrego kroczka traserskiego z projektu Dominika Kacprzaka studenta
    DUL w 2009/2010.

    Przykład dobrego kroczka traserskiego z projektu Natalii Bujalskiej studentki
    DUL w 2009/2010.

    Przykłady doboru grubości linii i wielkości czcionek, czyli jak sobie z tym radzić?

Przykład trasowania dwóch wariantów linii kolejowej z projektu Tomka .

    Pobierz instrukcję do trasowania w AutoCadzie.

    Przykłady złego trasowania linii kolejowej.

    Czasami są wyjątki, ale bardzo rzadko, że zaprojektowano kanał nad drogą czy linią
    kolejową.

    Kolejność wyznaczania pikiet trzech łuków (przykład do kolokwium).

Przykład opisu łuków na planie sytuacyjnym z projektu Tomka .

Przykład kilometrażu dwóch wariantów linii kolejowej z projektu Tomka  .

    Pobierz instrukcję  do wyznaczania pikiet wierzchołków, Pł i Kł.

    Pobierz instrukcję  do wyznaczania pikiet pośrednich w AutoCadzie.

Przykład oznaczenia cieków wodnych i wyznaczenia ich pikiet z projektu Tomka

    Pobierz instrukcję  do wyznaczania pikiet cieków w AutoCadzie.

Przykłady samodzielnego sprawdzenia planu przed sprawdzeniem przez prowadzącego.

Przykład planu sytuacyjnego dwóch wariantów linii kolejowej

    to jest wersja planu sytuacyjnego do pierwszego sprawdzenia  .

    Marcin Rynkiewicz opracował bardzo pomysłowy sposób wykorzystania
    funkcji polilinii do wyznaczenia pikietażu w AutoCadzie.

Plan sytuacyjny - końcowa faza projektu, zamykanie dróg, projektowanie przejazdów i wiaduktów, analizowanie linii energetycznych itd.

Przygotowali i opracowali na podstawie swoich projektów Ania Ogrodnik i Mariusz żuromski, studenci IV roku specjalności DUL 2008/2009

Przykład planu sytuacyjnego dwóch wariantów linii kolejowej

    - to jest wersja ostateczna planu sytuacyjnego zdawana w projekcie,

    po zamknięciu i dowiązaniu wybranych dróg  z projektu Tomka .

W końcowej fazie projektu dotyczącej analizy położenia linii energetycznych lub zamknięcia pozostałych dróg i analizy pozostawionego układu komunikacyjnego przyda się trochę podpowiedzi: jak taką analizę wykonać, co brać pod uwagę, czym się szczególnie zainteresować. Kilka tego typu podpowiedzi przygotowali studenci Ania Ogrodnik i Mariusz żuromski udostępniając rozwiązania ze swoich projektów.

przykład analizy istniejących linii energetycznych z projektu Mariusza żuromskiego .

przykład analizy istniejących linii energetycznych z projektu Ani Ogrodnik .

przykład wybranych fragmentów planu sytuacyjnego z projektu Mariusza żuromskiego .

przykład wybranych fragmentów planu sytuacyjnego z projektu Ani Ogrodnik .

Przekroje poprzeczne

Przygotowali i opracowali wg aktualnych przepisów D1 studenci III roku specjalności DUL 2003/2004: Magdalena Kłonowska, Anna Wędzińska, Madzia Cichoń, Bernadetta Warężak, Piotr Aleksiun, łukasz Mężydło, Damian Kraśniański i Marcin Kotowicz.

Przekroje poprzeczne udostępnił Przemek Gardas student IV roku specjalności DUL 2007/2008.

Rysunki przekrojów normalnych wg aktualnych przepisów D1 wykonała grupa studentów III roku specjalności DUL 2003/2004. Przekroje normalne wykonuje się zawsze w skali 1:50. Na rysunku zawsze musi być opisana nawierzchnia, której grubość podaje się w mm. Grubość nawierzchni kolejowej podana jest względem rzędnej krawędzi torowiska. Na rysunkach powinny być zawarte także obliczenia x i y. W przekroju na łuku dodatkowo na rysunku przekroju poprzecznego powinny być zawarte obliczenia przechyłki kolejowej.

Do wykonania rysunku przekroju poprzecznego potrzebne jest określenie w pierwszej

    kolejności klasy torów.

Drugą ważną czynnością jest zebranie danych o podstawowych szerokościach torowiska i

    odległości krawędzi torowiska i czoła podkładów od krawędzi podsypki.

Ważne jest także określenie grubości podsypki oraz typu szyny, podkładów i

    przytwierdzenia. Uwaga! Ważne jest również określenie grubości warstwy ochronnej.

Do przekroju na łuku poziomym należy określić poszerzenie rozstawu torów kolejowych.

Na łuku poziomym należy również określić odległości b₁ i b₂. Wartości te należy określić z

    nomogramu przy znanym typie podkładów, ich długości i wartości przechyłki kolejowej.

Wszyscy wykonują rysunki przekrojów normalnych obowiązkowo w programie AutoCAD.

W osi toru rysuje się grubą linię osiową (kreska—kropka—kreska) i nad nią pisze się oś toru 1 lub oś toru 2. W osi międzytorza także rysuje się linię osiową (kreska—kropka—kreska). Ta linia jest jednak cieńsza, ma grubość taką jak linie wymiarowe.

W przekrojach poprzecznych ważna jest także numeracja torów. W Polsce przyjęta jest następująca numeracja torów. Patrząc w kierunku narastającego kilometrażu tory po lewej stronie mają numerację nieparzystą. Pierwszy tor od osi międzytorza ma numer 1, następny 3, a kolejny 5. Tory znajdujące się po prawej stronie mają numerację parzystą. Pierwszy tor po prawej stronie od osi międzytorza ma numer 2, następny 4, a kolejny 6.

Przykłady swoich przekrojów normalnych (na prostej i na łuku), wykonanych wg aktualnych przepisów kolejowych D1, udostępnił Przemek Gardas student specjalności DUL 2007/2008. (przekrój na prostej i na łuku)

Profil podłużny
szczegóły wykonania rysunku profilu podłużnego w AutoCadzie, (zrzuty z ekranu, fragmenty rysunków i podpowiedzi)

Kolejnym ważnym zagadnieniem w projektowaniu linii kolejowej jest wykonanie profilu podłużnego.

Zaleca się wykonanie rysunku profilu podłużnego w programie AutoCAD. W tym celu przygotowałam kilka instrukcji "krok po kroku" z wykonania profilu podłużnego.

Pobierz: instrukcję  wyjaśniającą ideę wykorzystania podkładu mapowego,

                instrukcję  wyjaśniającą jak podłożyć podkład mapowy pod profil podłużny,

                instrukcję  jak przygotować rzut terenu na pierwsze zajęcia, podstawowe;
                                    zasady radzenia sobie w procedurami w AutoCadzie
                                    przy wykonywaniu profilu podłużnego, na stronie 29 są rozrysowane nasze
                                    drogi z kolejowej mapki

                instrukcję  jak zacząć projektowanie niwelety, podstawowe zasady, tu na 13 stronie jest
                                    przedstawiony wygląd gotowego profilu, jaki trzeba przynieść w dniu terminu
                                    sprawdzania

                instrukcję  wstawki łagodzące - typowy element projektowania niwelety

                                    kolejowej,

                przykład     projektowanie wstawki łagodzącej w projekcie Anny Ogrodnik,

                                    studentki IV roku 2008/2009,

                instrukcję  wykorzystania prostej pomocy popularnej "jodełki",

                przykład     projektowania niwelety na podstawie wariantu linii kolejowej

                                     z projektu Pauliny Jędrzejczak, studentki IV roku 2008/2009,

                                     m.in. obliczenie przewidywanych rzędnych przejazdu i wiaduktów

                                     kolejowych,

                przykład     projektowania pierwszych odcinków niwelety na podstawie

                                    fragmentu projektu Radka Madeja, studenta IV roku 2008/2009,

                przykłady   różnych analiz, dotyczących przebiegu istniejących cieków (cieki)

                                    i potrzebnej regulacji niektórych z nich,

                przykłady   symbolicznego oznaczania rzek i cieków wodnych,

                przykład     niwelety i dowiązania drogi klasy Z, oddalonej o 410 m od punktu A, tu na
                                    stronie 7 jest narysowana absurdalna symbolika mostów i przepustów,
                                    proszę tak nie rysować

                przykłady   bardzo złego projektowania.

Proszę zwrócić uwagę w trakcie wykonywania profilu podłużnego na: właściwą proporcję czcionek zastosowanych do opisu, prawidłowość oznaczeń, odpowiednie podanie rzędnych, kolorystykę, dokładność i schludność wykonania rysunku profilu podłużnego. A przede wszystkim na prawidłowość wpisania niwelety w teren i związane z tym niewielkie roboty ziemne. Bardzo ważny jest też sposób rozwiązania dowiązań.

Wzór przygotowany przez Grzegorza Grucę,

 studenta DUL z r. ak. 2006/2007

Sprawdzenie poprawności zaprojektowania niwelety rzędnych krawędzi torowiska i stosowania zasad projektowych.

Taki stan rysunku profilu podłużnego (wydrukowany i sklejony w harmonijkę) należy przynieść na sprawdzenie poprawności projektowania niwelety kolejowej. Rzędne krawędzi torowiska mają być na razie do sprawdzenia wyliczone tylko w załomach i punktach dowiązania się do wybranych dróg.

czyli drukowanie w specjalistycznych punktach drukarskich gotowych rysunków z AutoCada zapisanych w plikach pdf.

Przy robieniu projektów często trzeba drukować duże rysunki w specjalistycznych punktach drukarskich. Zakłady ksero rzadko posiadają program AutoCad i to jeszcze najnowszej wersji, częściej dysponują tylko różnymi przeglądarkami plików typu dwg.

A korzystanie z takich przeglądarek często wiąże się z różnorakimi problemami przy drukowaniu i mnóstwem rozczarowań. Drukowanie plików typu dwg jest droższe i nierzadko bardziej kłopotliwe od drukowania rysunków z formatu PDF. Warto więc drukować  rysunki z AutoCada zapisane w plikach PDF. Jak to zrobić? Grzegorz Szmechel, student IV roku DUL 2008/2009, przygotował krótki instruktaż jak to zrobić i taniej oraz lepiej drukować.

Profil podłużny - obliczenia

Przygotował i opracował na podstawie swojego projektu Tomasz Derlatka student III roku specjalności DUL 2003/2004

Projektując profil podłużny linii kolejowej w systemie ręcznego kreślenia, wygodniej jest wykonać wszystkie obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym Microsoft Excel. Tak zrobił Tomek Derlatka.

W profilu podłużnym należy obliczyć rzędne krawędzi torowiska:

– w każdym kilometrze,

– na każdej warstwicy,

– w miejscu przecięcia się z każdą istniejącą drogą,

– w miejscu przecięcia się z każdym ciekiem wodnym,

– w miejscu przecięcia się z jarem,

– w miejscu przecięcia się z linią energetyczną lub telefoniczną,

– we wszystkich załomach profilu i punktach charakterystycznych.

   przykładowa tabela wyliczenia rzędnych w profilu podłużnym (plik xls ok. 60 kB)

   przykładowa tabela do obliczania wysokości wzniesień, wartości  potrzebnych do

      obliczenia wielkości pochylenia zastępczego (plik xls ok. 20 kB)

   przykład obliczeń pochylenia zastępczego z projektu Tomasza Wojtanowskiego studenta

      III roku specjalności DUL 2003/2004 (plik pdf ok. 50 kB),

   przykład obliczeń pochylenia zastępczego z projektu Leszka Bobrowskiego studenta

      III roku specjalności DUL 2000/2001 (plik pdf ok. 40 kB)

   przykład obliczeń pochylenia zastępczego z projektu Tomka Biegańskiego studenta

      IV roku specjalności DUL 2006/2007 (plik pdf ok. 110 kB)

Opis techniczny - opis planu i profilu

Przygotował i opracował na podstawie swojego projektu Tomasz Derlatka student III roku specjalności DUL 2003/2004

Mając zrobiony plan i profil podłużny do projektu wykonuje się opis techniczny.

Tu zawsze są problemy typu "...co pisać?". Te wahania rozwiał Tomasz Derlatka. Poniżej kilka wybranych fragmentów z jego projektu odcinka linii kolejowej.

   przykładowy opis linii kolejowej w planie (plik pdf ok. 40 kB)

   przykładowy opis linii kolejowej w profilu (plik pdf ok. 90 kB)

     przykładowa tabela podziału robót ziemnych na roboty ziemne: małe, średnie i duże

       (plik xls ok. 25 kB)

   przykładowa tabela - określenie koncentracji robót ziemnych (plik xls ok. 70 kB)

Opis techniczny - wybór wariantu

Przygotowały na podstawie swoich projektów Anna Dzudzewicz i Katarzyna Aleksandrowicz studentki IV roku specjalności DUL 2005/2006

Po zakończeniu pracy, czyli mając wykreślony plan i profil podłużny oraz wykonany opis techniczny i obliczenia, należy przystąpić do decydującej fazy wykonywania projektu, a mianowicie porównać warianty ze sobą i wybrać jeden z nich, ten najbardziej uzasadniony.

  spis możliwych elementów stosowanych do porównania wariantów

To jest najbardziej odpowiedzialna część projektu. Swoje porównania wariantów przedstawiły poniżej Ania Dzudzewicz i Kasia Aleksandrowicz.

   przykład Ani (plik pdf ok. 30 kB)

   przykład Kasi (plik pdf ok. 30 kB)

Tabela robót ziemnych

Przygotował i opracował Daniel ćmil student IV roku specjalności DUL 2005/2006

W trakcie opisu technicznego wielokrotnie należy korzystać z obliczonych robót ziemnych. To jest najważniejsza obliczeniowa część projektu. Tu właśnie kryją się koszty zaprojektowanych wariantów. No bo przecież roboty ziemne to ponad 2/3 kosztów budowy linii kolejowej. Tabela robót ziemnych choć prosta w wykonaniu, wymaga wpisania wielu matematycznych formuł. Dawniej korzystano z nomogramów, obecnie wystarczy arkusz kalkulacyjny Microsoft Excel i dobra znajomość funkcji "...jeżeli".

Daniel ćmil przygotował pomysłowe rysunki, powstała więc dobra ściąga do nauki i wykonania tabeli kolejowych robót ziemnych.

   kolejowe przekroje poprzeczne (plik pdf ok. 33 kB)

   podział na odpowiednie figury geometryczne (plik pdf ok. 250 kB lub pdf ok. 80 kB)

    co wpisać w tabeli kolejowych robót ziemnych jako wartości lub powierzchnie stałe (plik pdf ok. 355 kB)

     jak ma wyglądać nomogram do kolejowych robót ziemnych (plik jpg ok. 80 kB)

    instruktaż jak wykonać nomogram do kolejowych robót ziemnych (plik pdf ok. 205 kB)